Газар дэлхийг чичрүүлэх боргиотой
Ган төмрийг нугалах эрчлээтэй
Урсмал нуурны уснаас нь амсав
Уруулд минь харин гуниг мэдрэгдэв
Гол мөрөн гэж би андуурчээ
Гоо үзэсгэлэн гэж би эндүүрчээ
Алгаараа утгаж амандаа хүргэсэн минь
Алагхан замбуулингаас бөмбөрсөн нулимс ажээ
Түмэн зовлонгоос би багахан амтлаад
Түгдрэн балмагдаж хэсэг суув
Сая шаналалаас би өчүүхэн хүртээд
Санаа алдаж бодол бодов ....
Бодол бодон суухад минь
Болор мөнгөн туяа цацруулсан хөгжим сонстов
Санаа алдан суухад минь
Солонгын долоон өнгөт гайхамшигт хөгжим цуурайтав
Гэрэл цацруулсан тэр хөгжим харин
Гэрэлт хорвоогийн инээд байж
Өнгө өнгийн гэрэл цацруулсан тэр хөгжим харин
Өнөөх замбуулингийн инээд байж ...
2009.10.29
