4 Oct 2012
13 Jun 2012
Зүрх гэдэг зөрүүд эрхтэн
Сэм сэмхэн бодолд автуулна
Үе үехэн зөрчилд умбуулна
Сэрүүн салхины өмнөөс
Сөрж чи алхуулна
Сэтгэл гэдэг гэнэн эрхтэн
Өнгөрсөнд очиж инээд алдана
Өнөөдөртөө ирж санаа алдана
Магад үнэнээс тасран одож
Маргаашт горьдож чимээгүй хүлээнэ
Сэтгэл гэдэг тэнэг эрхтэн
Онгойлгож болохгүй хаалгыг
Онгичиж балбаж нээчихээд
Одоо би гарч чадахгүй нь гэж
Орь дуу тавин орилно
Зүрх гэдэг дураараа эрхтэн
Үг гэдэг өөрийгөө илэрхийлэх
Үйлдэл гэдэг үнэнийг өгүүлэх
Үүнд итгэж ядан
Үүл шиг замхарч одно
Subscribe to:
Posts (Atom)